και της προώθησης του σημαντικού έργου των μελισσών και των μελισσοκόμων
Μια πολύ συγκεκριμένη και απλή πρόταση, προς άμεση υλοποίηση, με φορέα την Εθνική Διεπαγγελματική Οργάνωση Μελιού και Λοιπών Προϊόντων Κυψέλης
Κατ’ αρχάς να εξηγήσουμε γιατί απευθύνουμε την πρότασή μας προς την Διεπαγγελματική.
Γιατί πιστεύουμε ότι είναι ο φορέας που εμπεριέχει θεσμικά ολόκληρο τον κλάδο. Για να είμαστε δίκαιοι, σχεδόν ολόκληρο τον κλάδο, γιατί από ότι διαβάσαμε στην ιστοσελίδα της λείπουν η ΕΕΕΜΣ (Ελληνική Επιστημονική Εταιρεία Μελισσοκομίας Σηροτροφίας) και ο Πανελλήνιος Σύνδεσμος Μελισσοκόμων Βασιλοτρόφων-Παραγωγών Βασιλικού Πολτού και Λοιπών Προϊόντων Κυψέλης. Δεν είναι δυνατόν να απουσιάζουν οι επιστήμονες από τον φορέα του κλάδου, ούτε είναι δυνατόν να απουσιάζουν οι παραγωγοί βασιλικού πολτού, ειδικά οι τελευταίοι μιας που οι διακριτικοί τίτλοι και των δυο οργανώσεων τελειώνουν με τη φράση «Λοιπών Προϊόντων Κυψέλης».
Διαβάσαμε ακόμη στην ιστοσελίδα της Διεπαγγελματικής (www.honeygreek.gr) ότι ανάμεσα στους στόχους της και στην υλοποίηση του προγράμματος meli meli που διαχειρίστηκε είναι: η ενημέρωση για τον ρόλο της μελισσοκομίας στο περιβάλλον και τη συμβολή της στη διατήρηση της οικολογικής ισορροπίας.
Για αυτούς τους καθαρούς λόγους, χωρίς ίχνος δόλου ή άλλης κρυφής σκέψης, πιστεύουμε ότι πρέπει η πρότασή μας να υλοποιηθεί από την Διεπαγγελματική. Αν η Διεπαγγελματική κρίνει ότι οι δράσεις θα υλοποιηθούν καλύτερα μοιράζοντάς τες στα μέλη της ή ότι η ίδια δεν είναι σε θέση να το πράξει και χρειάζεται τη βοήθεια κάποιων, τότε καλώς να γίνει μια επιμέρους ανάθεση κάποιων συγκεκριμένων πρωτοβουλιών.
Ποιά είναι η πρότασή μας;
Η άμεση ενημέρωση των συνανθρώπων μας για τον ρόλο της μέλισσας και της επικονίασης στην τροφική αλυσίδα.
Να γίνει το κυρίαρχο θέμα του κλάδου. Να συνδεθούν στη συνείδηση του κόσμου οι τρεις λέξεις: μέλισσα-επικονίαση-μελισσοκόμοι.
Σε ολόκληρο το δυτικό κόσμο, εκεί εντοπίζεται και το πρόβλημα. Στην επικονίαση. Πολλές οργανώσεις μελισσοκόμων, πολλές περιβαλλοντολογικές οργανώσεις και μεμονωμένοι πολίτες, έχουν αναλάβει δράση ενημέρωσης και πίεσης προς τις πολιτείες των χωρών τους, για τον έλεγχο των παραγόντων εκείνων που επιστημονικά πλέον αποτελούν αιτίες μείωσης των επικονιαστών. Διαβάστε σχετικά το άρθρο του «Μελισσοκόμου» για την αντίστοιχη πρωτοβουλία στις ΗΠΑ, χώρα που πρώτη πλήγηκε από το CCD.
– Τι κάνουμε σε πρακτικό επίπεδο;
– Πιέζουμε την πολιτεία.
– Πώς;
– Συλλογή υπογραφών σε ένα απλό, μικρό και κατανοητό κείμενο που θα συνταχθεί και που θα περιγράφει την ωφελιμότητα της μέλισσας. Υπογραφές που θα συλλεχθούν σε φυσικό χαρτί ή με ηλεκτρονικό τρόπο. Πολλές υπογραφές. Τόσες ώστε να φανεί τη δύναμη μας. Ας μπει ένα όριο χρονικό και ένας ρεαλιστικός στόχος υπογραφών.
Με εμπλοκή σε δικαστικές διαδικασίες. Δείτε τι κάνουν οι συνάδελφοί μας Αμερικανοί, Γάλλοι κ.λπ.
– Το επιστημονικό δυναμικό της χώρας να συνυπογράφει τις δράσεις μας και να πιέζει από την πλευρά του προς την ίδια κατεύθυνση.
– Πώς;
– Με επιστημονικά κείμενα που θα δοθούν στη δημοσιότητα. Με επιστημονικά κείμενα που θα δοθούν στους φορείς (ΟΜΣΕ, σύλλογοι, συνεταιρισμοί, περιβαλλοντικές οργανώσεις) για αναπαραγωγή της γνώσης. Οι επιστήμονες είναι αυτοί που οφείλουν πρώτοι από όλους να μην κρατάνε τη γνώση σε συγκεκριμένα κλειστά κέντρα (π.χ. μόνο επιστημονικά περιοδικά), αλλά να διαχέουν την πληροφορία όσο πιο πολύ μπορούν.
– Ενημέρωση των αγροτών για τα οφέλη που έχουν οι καλλιέργειές τους από τη μέλισσα.
– Πώς;
– Να γραφτούν από τους επιστήμονες μερικά άρθρα-κείμενα και να δοθούν προς δημοσίευση στις τοπικές και εθνικής κυκλοφορίας εφημερίδες. Οι αγρότες διαβάζουν τον τοπικό τύπο καθημερινά. Οι αγρότες είναι πηγμένοι στα χημικά και μια τεκμηριωμένη επιστημονική άποψη θα τους βγάλει σιγά σιγά από την υπάρχουσα λογική. Συγκεκριμένα παραδείγματα πρακτικών άλλων χωρών θα βοηθήσουν πολύ. Νούμερα και ποσοστά της αύξησης της παραγωγής στις περιπτώσεις της ύπαρξης μελισσών στις καλλιέργειες είναι απαραίτητα.
– Οι μελισσοκόμοι στην Ελλάδα υπολογίζεται ότι είναι περίπου 25.000. Δηλαδή σκορπισμένα στην κοινωνία μας έχουμε 25.000 τελάληδες για να μεταδώσουν τη γνώση αυτή. Εντάξει, δεν είμαστε μοιρασμένοι σε όλη τη κοινωνική διαστρωμάτωση, αλλά παρόλα αυτά είμαστε πολλοί. Ούτως ή άλλως δεν είναι μια δράση που περιμένουμε να διασπείρει την πληροφορία του επικονιαστικού προβλήματος μέσα σε λίγους μήνες, αλλά σε λίγα χρόνια μπορεί να το κάνει εύκολα.
– Πώς;
– Να γραφτεί ένα κείμενο, το οποίο να δοθεί στους μελισσοκόμους και εκείνοι με δική τους ευθύνη και πρωτοβουλία να το αναπαράγουν και να το μοιράζουν στους πελάτες τους μαζί με το μέλι που πουλάνε. Το ίδιο μπορεί να γίνει με μικρά αυτοκόλλητα που να γράφουν π.χ. «βοηθήστε τις μέλισσες, για να συνεχίσουν να μας βοηθάνε και εκείνες» και τα οποία να τοποθετούνται στα βάζα μελιού. Θα πουν βέβαια οι κακεντρεχείς: Οι μελισσοκόμοι δεν βάζουν ετικέτες με τα στοιχεία τους στα βάζα, θα βάλουν αυτοκόλλητα για τις μέλισσες; Αν το κάνουν αρκετοί, θα το κάνουν και οι υπόλοιποι. Οι καταναλωτές δεν κρίνουν μόνο τη γεύση του μελιού και την τιμή. Κρίνουν πολύ περισσότερα πράγματα από ό,τι μπορούμε να φανταστούμε. Πριν μερικά χρόνια όταν κάποιος πέταγε ένα άδειο κουτί τσιγάρων στο δρόμο πέρναγε απαρατήρητο. Τώρα το βλέπει το μάτι και το σχολιάζει η σκέψη μας. Πριν μερικά χρόνια δεν υπήρχαν κάδοι ανακύκλωσης. Τώρα γεμίζουν.
Οι μελισσοκομικοί σύλλογοι, φορείς, ομάδες μελισσοκόμων, διοργανώνουν ημερίδες, ραδιοφωνικές ή τηλεοπτικές εκπομπές, γράφουν άρθρα, όχι μόνο στα μελισσοκομικά περιοδικά, αλλά όπου μπορούν για την επικονίαση και την προσφορά της.
Οι μελισσοκόμοι ενημερώνονται για την επικονίαση και προσπαθούν να μεταφέρουν με πάθος τη γνώση αυτή στον υπόλοιπο πληθυσμό. Σε όλα τα σχολεία της χώρας να περάσει και ένας μελισσοκόμος. Να μιλήσει στα παιδιά για τις μέλισσες και την επικονίαση. Να τους πει με δικά του απλά λόγια, και με τη συνεργασία των δασκάλων, για την ωφελιμότητα των μικρών αυτών εντόμων. Να διαβάσει πιο πριν. Να ενημερωθεί. Να μεταδώσει την γνώση. (Διαβάστε ένα άρθρο για την επικονίαση στο Μελισσοκόμο, τεύχος 9, άνοιξη 2011, με τίτλο «Η επικονίαση δεν είναι μόνο επικονίαση»). Να μεταδώσει τη γνώση αυτή σε όλα τα επίπεδα της κοινωνικότητάς του.
Να οργανωθεί μια ειρηνική πορεία διαμαρτυρίας στην πρωτεύουσα. Να κατεβούμε με τα καπνιστήρια και τις μάσκες μας. Να ντουμανιάσουμε τον τόπο για ένα απόγευμα. Όλοι μαζί. Να κοινοποιήσουμε τα προβλήματά μας. Να μάθει ο κόσμος ποιοί είμαστε και τί κάνουμε.
Να προβούμε στη διοργάνωση ενός κινηματογραφικού φεστιβάλ με μελισσοκομικές ταινίες. Είναι πολλές και σίγουρα με την κατάλληλη παρουσίαση, θα βοηθήσουν οι κινηματογραφόφιλοι και οι εφημερίδες. Την προκήρυξη ενός πανελλήνιου διαγωνισμού παιδικής ζωγραφικής με θέμα τη μέλισσα. Και άλλες ιδέες που θα έρθουν και θα τις συζητήσουμε.
Μα που θα βρούμε τους πόρους;
– Ας πάρουμε μια κοινή απόφαση και ας κρατήσουμε 10 ευρώ από τις επιδοτήσεις του κάθε μελισσοκόμου ετησίως στο πλαίσιο του προγράμματος βελτίωσης των συνθηκών παραγωγής και εμπορίας των προϊόντων της μελισσοκομίας (αντικατάσταση κυψελών, μετακινήσεις, αναλύσεις μελιού κ.λπ.). 5 ευρώ από τις μετακινήσεις και 5 ευρώ από την αντικατάσταση κυψελών. Είναι πολύ μικρό ποσό. Πέντε μπύρες λιγότερες μέσα σε μια χρονιά είναι μόνο. Τρία πακέτα τσιγάρα. Τίποτε περισσότερο.
– Ας πάρουμε μια κοινή απόφαση και ας κρατήσουμε 5 ευρώ στον κάθε φορέα που χρησιμοποιεί τις δράσεις του προγράμματος. Ας αγοράσει ο κάθε πρόεδρος του συνεταιρισμού 2 πακέτα Α4 από την τσέπη του. Πρόεδρος είναι.
– Ας πάρουμε μια κοινή απόφαση και ας κρατήσουμε 2 ευρώ από τους μισθούς των εποπτών μηνιαίως, έτσι για να συμμετέχουν όλοι στην πρόταση (όταν βέβαια οι άνθρωποι πληρωθούν).
Και μην αντιπαρατεθεί κανείς λέγοντας πώς θα γίνει αυτό, εφόσον έχουν ήδη βγει και υπογραφεί οι υπουργικές αποφάσεις; Η έκτακτη φορολογία, τα χαράτσια κ.λπ. πώς υπογράφονται κάθε φορά όποτε βολεύει; Ας το εφαρμόσουμε του χρόνου αν τα εμπόδια είναι ανυπέρβλητα. Η χρηματοδότηση δεν είναι το πρόβλημα. Δεν χρειάζονται πολλά χρήματα για όλες αυτές τις δράσεις. Μας έχουν κάνει πλύση εγκεφάλου ότι για όλα τα θέματα χρειάζονται πρώτα από όλα χρήματα και κονδύλια. Δουλειά και σοβαρότητα από όλους χρειάζεται. Η συνειδητοποίηση του προβλήματος, η διάθεσή μας να σκεφτόμαστε, οι συλλογικές δράσεις και η ορθή διαχείριση είναι τα προβλήματα που πρέπει να παλέψουμε. Ας πίνουμε φραπόγαλα και μπύρες. Μαζί με αυτό όμως να κάνουμε και κάτι όλοι μαζί για όλους μαζί. Φτάνει πια το ανακάτεμα με το καλαμάκι. Είναι πολύ εύκολο να γκρινιάζουμε, αλλά αυτό δεν οδηγεί πουθενά παρά μόνο στην κατήφεια. Είναι εξίσου εύκολο να αναλάβουμε δράσεις σιγά σιγά, και αυτό είναι σίγουρο ότι θα οδηγήσει σε κάτι καλύτερο.
Σε μια περίοδο που οι άνθρωποι κλείνονται στα προβλήματά τους, εμείς προτάσσουμε το καλό της φύσης και όχι τη συντεχνιακή μας λογική. Δύσκολα θα αρνηθούν τη βοήθεια σε ένα κλάδο, όταν γίνεται σαφές με τις δράσεις του ότι παλεύει για το καλό όλων και όχι για το δικό του μόνο. Εκ βάσης αποτελεί μια σκέψη συλλογικής δράσης που αναιρεί ένα σταθερό επιχείρημα άρνησης από πλευράς εξουσιαστικών μηχανισμών ότι όλα ανάγονται σε συντεχνιακά προβλήματα και μόνο. Ξαναδιαβάστε το τελευταίο προσεκτικά.
Για φανταστείτε… Οι μελισσοκόμοι θα είναι άμεσα συνυφασμένοι με το επικονιαστικό έργο που προσφέρουν οι μέλισσές τους και όχι μόνο με την πώληση των προϊόντων τους. Η αγορά μελισσοκομικών προϊόντων θα αποκτήσει σιγά-σιγά ένα χαρακτήρα στήριξης του επικονιαστικού έργου των μελισσών, το οποίο δεν θα είναι επικοινωνιακό «κόλπο», αλλά η συνειδητοποίηση μιας πραγματικής ανάγκης στήριξης της φύσης. Θα βλέπουν οι αστικοποιημένοι άνθρωποι κυψέλες και θα σκέφτονται επικονίαση και μελισσοκόμους.
Δείτε και διαβάστε τί έχουν καταφέρει οι μελισσοκόμοι άλλων χωρών με την συλλογική τους δράση (Πολωνία, Γαλλία, κ.λπ.). Πάλεψαν όλοι μαζί, βγήκαν ειρηνικά στους δρόμους, καταφέρανε αναστολή χρήσης φυτοφαρμάκων και μεταλλαγμένων σπόρων. Όλοι μαζί ήταν.
Ας επικεντρωθούμε στο σύνθημα που διαβάσαμε σε μια αισθητικά άψογη αφίσα: «Ακόμη και οι πιο αδύναμες εργάτριες έχουν τον τρόπο τους να αμύνονται. Τσιμπάνε. Και όταν είναι σμήνος…»
Ανεξαγόρας Λ. Σκιδούρης
Σχολιάστε το άρθρο