Μια μελέτη από το Πανεπιστήμιο του Τέξας
Austin, Τέξας. Στην απαιτητική ζωή ενός μελισσιού, οι εργάτριες μέλισσες χρειάζονται αρκετή ξεκούραση για να μπορούν να επικοινωνήσουν καλύτερα με τις οικιακές μέλισσες, όπως δείχνει έρευνα από το Πανεπιστήμιο του Τέξας.
«Όταν στερούνται ύπνο, οι άνθρωποι τυπικά δείχνουν μια μειωμένη ικανότητα να εκτελούν διάφορες δραστηριότητες, όπως να επικοινωνούν κατανοητά και με ακρίβεια», εξηγεί ο δρ. Barrett Klein, ερευνητής στο Πανεπιστήμιο του Wurzburg της Γερμανίας και πρώην μεταπτυχιακός φοιτητής στο Πανεπιστήμιο του Τέξας. «Βρήκαμε, ότι οι άυπνες μέλισσες επίσης υποφέρουν από επικοινωνιακά προβλήματα. Διαφημίζουν στις άλλες μέλισσες την κατεύθυνση του σημείου που βρίσκεται η τροφή, αλλά με λιγότερη ακρίβεια», τονίζει.
Στους ανθρώπους, η ασάφεια στην επικοινωνία μπορεί να μειώνει την αποδοτικότητα, να κοστίζει σε χρήματα και, σε μερικές περιπτώσεις, να κοστίσει ακόμα και σε ανθρώπινες ζωές. Για τις μέλισσες, ο Klein λέει ότι η ασαφής επικοινωνία επηρεάζει την επιτυχία τους να βρουν τροφή, με επιπτώσεις στην ανταγωνιστικότητα του μελισσιού.
«Ενώ η σημασία του ύπνου έχει μελετηθεί, εδώ και χρόνια, στη Δροσόφιλα, η έρευνα του Barrett είναι η πρώτη που μελετάει τη λειτουργία του ύπνου σε κοινωνικό έντομο, στο πλαίσιο της κοινωνίας του, και η πρώτη που δείχνει ότι, σε ένα έντομο η στέρηση του ύπνου βλάπτει την ακρίβεια της επικοινωνίας», αναφέρει ο δρ. Ulrich Mueller, καθηγητής της βιολογίας και συν – συγγραφέας του άρθρου. Η έρευνα δημοσιεύθηκε πρόσφατα στο επιστημονικό περιοδικό PNAS Early Edition.
Υπάρχουν διάφοροι τρόποι να κρατάμε έναν άνθρωπο ξύπνιο με το ζόρι για τη μέτρηση των επιπτώσεων στέρησης ύπνου. Όμως, πώς κρατάμε τις μέλισσες ξύπνιες;
O Klein εφηύρε ένα μαγνητικό μηχάνημα το οποίο περνάει πάνω από τις μέλισσες καθώς ξεκουράζονται το βράδυ. Οι μέλισσες «φοράνε» μικρά μεταλλικά σακίδια που κουνιούνται όταν περνάνε από πάνω τα μαγνητάκια του μηχανήματος, με αποτέλεσμα να μην αφήνει τις μέλισσες να κοιμηθούν. Επαναλαμβάνεται η διαδικασία σε όλη τη διάρκεια της περιόδου του ύπνου.
Έπειτα, ο Klein σημείωσε τις συμπεριφορές των άυπνων μελισσών και ανακάλυψε ότι οι μέλισσες δεν ήταν ικανές να επικοινωνήσουν καλά με τις αδελφές τους για την υπόδειξη της κατεύθυνσης των λουλουδιών με το συνηθισμένο χορό.
«Δεν ήταν απαραίτητα λάθος ο χορός, άλλα ήταν σίγουρα λιγότερο σαφής σε σύγκριση με το χορό των μελισσών μάρτυρες», λέει ο Klein. «Πιστεύουμε ότι ο λιγότερο ακριβής χορός θα έχει ως αποτέλεσμα λιγότερες μέλισσες να φτάσουν στην τροφική πηγή και ευχόμαστε να μελετήσουμε τη θεωρία μας στο μέλλον».
Τα μέλη της ερευνητικής ομάδας: δρ. Barrett Klein, Πανεπιστήμιο του Wurzburg, Γερμανία, δρ. Arno Klein, Πανεπιστήμιο Columbia, δρ. Margaret Wray και Thomas Seeley, Πανεπιστήμιο Cornell και ο δρ. Ulrich Mueller, Πανεπιστήμιο του Τέξας, Austin.
Σχόλιο από εμάς:
Ένα πολύ καλό παράδειγμα ερευνητικής εργασίας που θα αναρωτηθεί κανείς γιατί πραγματοποιήθηκε. Τέθηκε και σε εμάς το ερώτημα και κοιταζόμασταν με αυτό το συμπαθητικό αγελαδίσιο βλέμμα, μέχρι που κάποιος είπε: Μήπως η αναποτελεσματική επικοινωνία στις μέλισσες λόγω αϋπνίας οφείλεται στην δυσλειτουργία του νευρικού συστήματός τους; Μήπως και κάποιες φυτοπροστατευτικές ουσίες κάνουν το ίδιο; Αποφασίστηκε εν ριπή οφθαλμού να δημοσιευτεί. Μια ιδέα, φέρνει μια άλλη σε κάποιον άλλο και μετά μια άλλη σε κάποιον άλλο… Η έρευνα μοιάζει με την τέχνη και πολλές φορές είναι εκτός της εποχής της, αλλά σε κάποιον ίσως πει κάτι που δεν μπορούμε να φανταστούμε.
Σχολιάστε το άρθρο