«Τι πρέπει να κάνω στα μελίσσια μου – Η ΠΡΑΓΜΑΤΙΚΗ ΜΕΛΙΣΣΟΚΟΜΙΑ»
του Θανάση Αριστ. Μπίκου
Το ολόφρεσκο «τέκνο» του Μπίκου, 124 σελίδων, μετά από μια κύηση σχεδόν τριών ετών, αντίκρισε το φως.
Με την ιδιαίτερη γραφή και τα χαρακτηριστικά του μαυρόασπρα σκίτσα, προσπαθεί να φωτίσει μια διαφορετική οπτική της ελληνικής μελισσοκομίας. Μια διαφορετική οπτική που δεν αφορά στην ιστορική της διαδρομή, αλλά στην ορθότερη μελισσοτεχνική για τα ελληνικά δεδομένα. Μια διαφορετική οπτική της μελισσοκομικής τέχνης μέσα από τα πολλά χρόνια επαφής του με τον κλάδο (σαν ερασιτέχνης μελισσοκόμος, εισηγητής του υπουργείου και δάσκαλος). Μέσα από έξι βήματα και κάτω από ένα μόνο ερώτημα, προσπαθεί να συνενώσει τη διάσπαρτη γνώση, μελισσοκόμων, κειμένων, ερευνητών και ιδίας γνώσης, για να έρθει σχεδόν αθόρυβα σαν μια εύκολη γέννα η απάντηση. Μια απάντηση που βέβαια δεν μπορεί να αναπαραχθεί από όλους τους αναγνώστες με τον ίδιο τρόπο. Αυτό αποτελεί κατά τη γνώμη μας και το ιδιαίτερο σημείο του βιβλίου αυτού. Δεν προβάλει μια τεχνική, μια συγκεκριμένη μεθοδολογία με αυστηρότητα, αλλά περιγράφει με καθαρότητα εικόνες – τεχνικές που σχεδόν όλοι οι μελισσοκόμοι έχουν ακουμπήσει με τον ένα ή άλλο τρόπο. Και σαν να μην έφτανε αυτό, τις δένει και μεταξύ τους προβάλλοντας μια μεθοδολογία που είναι εφαρμόσιμη από όλους μας, μα συνάμα διαφορετική για τον καθένα. Για να είμαστε και εμείς σαφείς και ξεκάθαροι, οι εικόνες – λέξεις (όχι οι ζωγραφιές) του Μπίκου, χρειάζονται μια επιπλέον προσπάθεια ανάγνωσης, λόγω της ιδιαίτερης γραφής του, αλλά αυτό εμπεριέχεται στη μαγική του συνταγή. Η μαγική συνταγή που κάνει τον αναγνώστη να κοντοστέκεται και να συνδιαλέγεται με το κείμενο.
Εμάς μας άρεσε και μοναδικές παραφωνίες στο δημιούργημα βρήκαμε δύο:
α) τις δύο τελευταίες σελίδες που κατ’ ομολογία και του ίδιου του δημιουργού είναι εκτός θέματος. Βέβαια, η δικιά μας αίσθηση συνοψίζεται στη φράση «πρέπει να το πω γιατί θα αλλιώς θα σκάσω», οπότε τελικά ορθώς έπραξε και τα είπε.
β) Τα έξι σημεία (υποκεφάλαια) δεν μοιράζονται ισομερώς, ως θα όφειλε ένα τέλειο εξάγωνο, αλλά ενώ στα πρώτα δύο οι δέκα σελίδες για το καθένα μας δείχνουν μια κανονικότητα, τα επόμενα τέσσερα τα παίρνει η κάτω – πάνω βόλτα με οκτώ, είκοσι, εικοσιτέσσερις και είκοσι δύο σελίδες αντίστοιχα!!!
Διαβάστε το και τα ξαναλέμε στην επόμενη μελισσοκομική έκδοση.
Ανεξαγόρας Λ. Σκιδούρης
Σχολιάστε το άρθρο