Οι μέλισσες έχουν μια μεγάλη γκάμα εκπληκτικών λειτουργιών, όπως είναι η επικοινωνία μέσω του χορού τους, η αναγνώριση προσώπων, η επίλυση δύσκολων υπολογιστικών προβλημάτων γρηγορότερα από τους υπολογιστές κ.α. Τώρα, μαθαίνουμε ότι η οικογένεια των ιαπωνικών μελισσών μπορεί να ψήνει -και μάλιστα τους εχθρούς της!
Οι ιαπωνικές μέλισσες (ξαδέλφες των ευρωπαϊκών) αντιμετωπίζουν μεγάλη δυσκολία στην αντιμετώπιση του εχθρού που λέγεται ιαπωνική σφήκα και άλλων μεγάλων εντόμων. Η ιαπωνική σφήκα συγκεκριμένα είναι τεράστια και εξαιρετικά επιθετική και σε αυτή την περίπτωση το κεντρί των μικρών μελισσών είναι αναποτελεσματικό, αφού δεν μπορεί να την διαπεράσει.
Έτσι, οι ιαπωνικές μέλισσες έχουν διαμορφώσει ένα άλλο -μοναδικό στη φύση- αμυντικό σύστημα ενάντια στα μεγάλα έντομα -εχθρούς, όπως στις μεγάλες σφήκες. Μαζεύονται όλες μαζί, διαμορφώνοντας μια «καυτή αμυντική μπάλα μελισσών» που κλείνει μέσα της και υπερθερμαίνει το έντομο- εχθρό. Αυτή η αμυντική μπάλα που σχηματίζουν με τα σώματά τους οι μέλισσες είναι ίσως η πιο παράξενη αμυντική τακτική που έχουμε δει σε όλο το ζωικό βασίλειο.
Ιάπωνες ερευνητές (Πανεπιστήμια του Tokyo και Tamagawa) βιντεοσκόπησαν και έδωσαν στη δημοσιότητα μια τέτοια επίθεση τοποθετώντας μέσα στην κυψέλη μια τεράστια σφήκα.
Μια ομάδα περίπου 500 ιαπωνικών μελισσών ενώθηκαν και έκλεισαν μέσα τους τη σφήκα. Οι μέλισσες τότε κουνώντας τα φτερά τους όλες μαζί, παρήγαγαν θερμότητα, που μπορεί να φτάσει τους 47°C, θερμοκρασία θανατηφόρα για τη σφήκα, αλλά όχι για τις μέλισσες. Μέσα σε 30 με 60 λεπτά, η σφήκα (και ίσως ένας μικρός αριθμός μελισσών) έχει πεθάνει (ουσιαστικά έχει ψηθεί), αλλά η κυψέλη σαν σύνολο έχει σωθεί. Η ευρωπαϊκή μέλισσα δεν έχει τέτοιου είδους άμυνες.
Τι συμβαίνει λοιπόν στο νευρικό σύστημα των ιαπωνικών μελισσών και διαμορφώνουν αυτή τη “θανατηφόρα μπάλα”; Οι ερευνητές πήραν μερικές μέλισσες από τη θερμή αμυντική μπάλα και ανέλυσαν τους εγκεφάλους τους. Αυτό που βρήκαν ήταν ένα γονίδιο που δεν είχαν οι Ευρωπαίες ξαδέλφες τους. Επίσης, ανακάλυψαν ότι εκτελούν ανώτερες εγκεφαλικές λειτουργίες, συντονίζουν τις επιθέσεις τους και ανταλλάσσουν πληροφορίες σχετικά με τη θερμότητα, αφού αρκούν δυο βαθμοί επιπλέον για να σκοτωθούν και οι ίδιες μαζί με τον εισβολέα. Η ισχύς εν τη ενώσει.
Η έρευνα δημοσιεύτηκε στο επιστημονικό περιοδικό PloS One.
Σχολιάστε το άρθρο