3η Ανακοίνωση Γ’ Μελισσοκομικού Συνεδρίου

Ενημερώνουμε τους μελισσοκόμους, τους επιστήμονες του κλάδου, τους ευαισθητοποιημένους πολίτες, τους δημόσιους συνεταιριστικούς, συνδικαλιστικούς και ιδιωτικούς φορείς του κλάδου της Μελισσοκομίας ότι το Γ’ Παν. Επιστημονικό Συνέδριο Μελισσοκομίας θα διεξαχθεί τελικά στο Γεωπονικό Πανεπιστήμιο Αθηνών στις 15 και 16 Νοεμβρίου 2014.

Το Συνέδριο θα πραγματοποιηθεί σε συνεργασία με τα Πανεπιστήμια της χώρας, τα Ινστιτούτα, την Γεν. Διεύθυνση Κτηνιατρικής του ΥΑΑ&Τ, τη Γεν. Διεύθυνση Ζωικής Παραγωγής του ΥΑΑ&Τ, το Πανελλήνιου Συνδέσμου Παραγωγών Βασιλικού Πολτού και Λοιπών Προϊόντων Κυψέλης, αρκετούς μελισσοκομικούς Συνεταιρισμούς και Συλλόγους και το περιοδικό Μελισσοκομική Επιθεώρηση. Στο Συνέδριο οι έλληνες επιστήμονες θα παρουσιάσουν τα αποτελέσματα των ερευνών τους, και θα δώσουν έμφαση σε αποτελέσματα άμεσα εφαρμόσιμα στη πράξη. Ομιλητές μπορούν να είναι επίσης και μελισσοκόμοι, οι οποίοι θα καταθέσουν τις δικές τους εμπειρίες σε νέες τεχνικές και εφευρέσεις που δοκίμασαν. Το Πανελλήνιο αυτό συνέδριο δίνει μοναδική ευκαιρία στους επιστήμονες και τους μελισσοκόμους να συζητήσουν και να αναζητήσουν λύσεις των προβλημάτων που αντιμετωπίζει ο κλάδος.

Επίσης θα πραγματοποιηθούν ενημερωτικές ομιλίες σχετικά με τη βιολογική αξία και δράση των προϊόντων του μελισσιού, με κύριο στόχο την γνωριμία, έγκυρη ενημέρωση και προβολή τους στο καταναλωτικό κοινό.

Η απόφαση για την αλλαγή του τόπου διεξαγωγής, αλλά και της φυσιογνωμίας του συνεδρίου κρίθηκε αναγκαία, λόγω του ιδιαίτερα υψηλού οικονομικού κόστους διοργάνωσης του Συνεδρίου στο Ζάππειο Μέγαρο, και της μικρής εκδήλωσης ενδιαφέροντος από ιδιώτες, παραγωγούς, κατασκευαστές και εμπόρους, να συνδράμουν στη διεξαγωγή του.

Δυστυχώς φαίνεται ότι οι άσχημες οικονομικές συνθήκες, η διάσπαση του κλάδου και η διάχυση της λανθασμένης άποψης ότι η συγκεκριμένη διοργάνωση απευθύνεται σε επιστήμονες και όχι στους μελισσοκόμους, επέφεραν “αμηχανία” στους ιδιώτες του κλάδου, οπότε η εκδήλωση ενδιαφέροντός τους ήταν μικρή.

Σε όλα τα συνέδρια και τις ημερίδες που έχουν διοργανωθεί μέχρι σήμερα στην Ελλάδα η συνεργασία των μελισσοκομικών φορέων με τα πανεπιστήμια και τα ινστιτούτα της χώρας ήταν άψογη.

Γνωρίζει ο μελισσοκόμος ότι οι επιστήμονες – ερευνητές του κλάδου τα τελευταία 30 χρόνια, έχουν ως προτεραιότητα στην έρευνά τους τα φλέγοντα και καθημερινά προβλήματα του παραγωγού, αλλά επίσης και αυτά τα οποία θα βοηθήσουν τον μελισσοκόμο να πάρει τη θέση που του αρμόζει στην νέα οικονομική συγκυρία που διαμορφώνεται παγκόσμια, σχετικά με την προώθηση των προϊόντων που παράγει. Η επικοινωνία μεταξύ ερευνητών και μελισσοκόμου είναι καθημερινή και η διάχυση των αποτελεσμάτων της έρευνας άμεση και αναλυτική.

Είναι λοιπόν άποψη και θέση της Ελληνικής Επιστημονικής Εταιρείας Μελισσοκομίας – Σηροτροφίας, αλλά και όλων των ερευνητών του κλάδου, η ενημέρωση και τεχνική υποστήριξη των παραγωγών και ξέρουμε ότι οι μελισσοκόμοι το αναγνωρίζουν αυτό.

Έτσι σε καμιά περίπτωση δεν είμαστε διατεθειμένοι να αναπαράγουμε διασπαστικές πρακτικές, καθώς δεν έχουμε να μοιράσουμε τίποτα και με κανένα. Διάθεσή μας ήταν ο κλάδος της Μελισσοκομίας να οργανώσει ένα Πανελλήνιο Συνέδριο ενημέρωσης και προβληματισμού του μελισσοκόμου αλλά και «εξόδου» προς τους καταναλωτές χωρίς μεσάζοντες.

Παρ’ όλα αυτά προχωρούμε στην διοργάνωση του Συνεδρίου, καθώς θεωρούμε την συγκεκριμένη εποχή «ορόσημο» για την πορεία της Μελισσοκομίας στη χώρας:

  • Η Βαρροϊκή Ακαρίαση έχει κλείσει ήδη 35 χρόνια στην Ελλάδα. Παρά την μεγάλη εμπειρία, και τις ιδιαίτερα αυξημένες χρηματοδοτήσεις, που δόθηκαν για την αντιμετώπισή της, φαίνεται να κερδίζει τη μάχη.
  • Οι μελισσοκόμοι ψάχνουν τρόπους αντιμετώπισής των σηψηγονιών, της νοσεμίασης, της ασκοσφαίρωσης.
  • Ο αριθμός των μελισσιών αυξήθηκε κατακόρυφα, ενώ παράλληλα οι ανθοφορίες του μπορούν να εκμεταλλευτούν οι μέλισσες μειώθηκαν από τις πυρκαγιές, την επέκταση των ανθρώπινων δραστηριοτήτων, τα φυτοφάρμακα, τις κλιματολογικές συνθήκες.
  • Η εντατική άσκηση της μελισσοκομίας, οι τροφοδοτήσεις και οι άκαιρες και «πειραματικές» χρήσεις εντομοκτόνων ουσιών στα μελίσσια, έχουν επηρεάσει την ικανότητά τους να αντιδρούν στις δύσκολες συνθήκες.
  • Οι κλοπές μελισσών εξελίχθηκαν σε μάστιγα.
  • Το εισαγόμενο μέλι και τα άλλα προϊόντα κυψέλης συνεχίζουν να διακινούνται σαν ελληνικά και η ευρωπαϊκή νομοθεσία αδυνατεί να προστατεύσει την αγνότητα, την αυθεντικότητα και τη προέλευσή τους.
  • Οι (πολλοί) νέοι μελισσοκόμοι φαίνονται έρμαια ιδιωτών που έχουν αναγάγει τον εαυτό τους σε παντογνώστες ειδήμονες.
  • Η υψηλή χρηματοδότηση της ευρωπαϊκής ένωσης (7,5 εκατ. ευρώ/χρόνο) «χάνεται» χωρίς να δημιουργεί υποδομές που θα στηρίξουν την ελληνική μελισσοκομία του αύριο και ο κλάδος εμφανίζεται νωθρός, κατακερματισμένος, χωρίς στόχους και στρατηγική ανάπτυξης.
  • Οι ξένες φυλές μελισσών έχουν κατακλύσει τη χώρα μας έχουν υβριδίσει και σε μερικές περιπτώσεις έχουν εξαφανίσει την εγχώρια φυλή μελισσών

Και σε αντίθεση με όλα αυτά η ζήτηση για προϊόντα επώνυμα, «καθαρά», υψηλής βιολογικής αξίας αυξάνει, από ένα κοινό ενημερωμένο και ευαισθητοποιημένο και ως εκ τούτου απαιτητικό.

Ραντεβού λοιπόν στο Γεωπονικό Πανεπιστήμιο Αθηνών στις 15 και 16 Νοεμβρίου 2014.

Προβλεπόμενο Πρόγραμμα

Σάββατο, 15 Νοεμβρίου 2014

  • Προσέλευση συνέδρων, Χαιρετισμοί
  • Μελισσοκομική πρακτική (μελισσοκομικοί χειρισμοί, εκμετάλλευση ανθοφοριών, διατροφή, εντατικά συστήματα εκμετάλλευσης, εξοπλισμός)
  • Ασθένειες και εχθροί του μελισσιού (υφιστάμενη κατάσταση – λύσεις)
  • Μελισσοκομική χλωρίδα και μελιτογόνα έντομα
  • Τα προϊόντα της κυψελης ποιότητα- υγιεινή- ασφάλεια – τυποποίηση –ταυτοποίηση – προώθηση

Κυριακή, 16 Νοεμβρίου 2014

  • Μέλισσα και Περιβάλλον
  • Τα προϊόντα της κυψέλης στην καθημερινή διατροφή του ανθρώπου. Βιολογικές και θεραπευτικές ιδιότητες των προϊόντων της κυψέλης στον άνθρωπο και τα ζώα
  • Το παρόν και το μέλλον της Μελισσοκομίας στην Ελλάδα

Θέματα συζήτησης σε Στρογγυλή Τράπεζα:

  1. Τα προϊόντα της κυψέλης, ποιότητα – υγιεινή – ασφάλεια- τυποποίηση – ταυτοποίηση – προώθηση
  2. Έρευνα στην Μελισσοκομία, προτεραιότητες – χρηματοδοτικά μέσα – συνεργασίες μεταξύ ερευνητικών κέντρων και παραγωγών.
  3. Οι μέλισσες κινδυνεύουν. Η τοξικότητα των φυτοπροστατευτικών ουσιών, οι επιδράσεις της αλλαγής του περιβάλλοντος, οι εξάρσεις των ασθενειών και η απουσία θεραπευτικών ουσιών στη Μελισσοκομία.
  4. Διάσωση και βελτίωση των εγχώριων φυλών μελισσών

Η οργανωτική επιτροπή

Σοφία Γούναρη, Eρευνήτρια, ΕΛΓΟ ΔΗΜΗΤΡΑ (Πρόεδρος)

Πασχάλη Χαριζάνη, Καθηγητής Μελ/μίας, Γεωπονικό Παν/μιο Αθηνών (Γραμματέας)

Αλέκος Γκουσιάρης, Επαγγελματίας μελισσοκόμος (Ταμίας)

Δημήτριος Βουρβίδης, Γενική Διεύθυνση Κτηνιατρικών Υπηρεσιών ΥΑΑΤ (Μέλος)

Δημήτριος Καλογρίδης, Γενική Διεύθυνση Ζωϊκής Παραγωγής (Μέλος)

Ανδρέας Θρασυβούλου, Καθηγητής Μελ/μίας, Αριστοτέλειο Παν/μιο Θεσ/νίκης (Μέλος)

Άνθιμος Συκούδης, Γεωπόνος (Μέλος)

Νίκος Μπιρλιράκης, Μελισσοκόμος, Πρόεδρος Μελ/κού Συνετ. Ρεθύμνης (Μέλος)

Παύλος Μπαγιάτης, Μελισσοκόμος, Πρόεδρος Πανελλήνιου Συνδέσμου Βασιλοτρόφων, Παραγωγών βασιλικού πολτού και λοιπών προϊόντων (μέλος)

Χρυσούλα Tανανάκη, Λέκτορας Μελ/μίας, Αριστοτέλειο Παν/μιο Θεσ/νίκης (μέλος (Μέλος)

Μάρκος Αλιμπράτης Μελισσοκόμος Πάρος (Μέλος)

Σχολιάστε το άρθρο