ΤΟΥ ΦΘΙΝΟΠΩΡΟΥ ΠΟΥ ΜΑΣ ΠΕΡΑΣΕ
Το πεύκο έδωσε κατά τόπους και λίγο. Στα τέλη Οκτώβρη, με τους νοτιάδες και μετά έδωσε καλά, αλλά πού να βρεις γερά μελίσσια τότε. Στην Κρήτη πήγε καλά.
Σουσούρα και Κουμαριά στα μέρη που ο καιρός βοήθησε, πήγανε έως και πολύ καλά.
Τα μελίσσια που ήταν σε φθινοπωρινά άνθη, θα μπούνε καλά το χειμώνα.
Δύσκολο φθινόπωρο από πλευράς μελιών.
ΤΟ «ΕΠΙΜΥΘΙΟ» ΤΗΣ ΧΡΟΝΙΑΣ ΠΟΥ ΠΕΡΑΣΕ
Αν και μας μένει ένας μήνας ακόμη, για το τέλος του 2010, θα το διακινδυνεύσουμε. Εκ του ασφαλούς, βέβαια, μιας και μας μένει ένας χειμωνιάτικος μήνας, που δεν δύναται, όμως, να αλλάξει τα δεδομένα.
Από τις πιο δύσκολες μελισσοκομικές χρονιές (και όχι μόνο), των τελευταίων πολλών ετών. Μέσα ίσως από μια υπερβολική οπτική, παλαιοί μελισσοκόμοι κάνουν λόγο για μια από τις χειρότερες της «καριέρας» τους. Να τη θυμόμαστε σαν ιστορικό δείγμα.
Ο περσινός χειμώνας ήταν άνυδρος, η άνοιξη και η αρχή του καλοκαιριού με άκαιρες βροχοπτώσεις.
Ανοιξιάτικα μέλια δεν βγήκαν.
Το θυμάρι πήγε μέτρια και ο έλατος χάλια. Καστανιά και βουνά τίποτε. Η βελανιδιά κατά τόπους έδωσε καλά. Το βαμβάκι στις περιοχές που δεν έπεσαν δηλητήρια πήγε καλά.
Το πεύκο, ενώ ξεκίνησε νωρίς και έδειξε καλά σημάδια, στη συνέχεια μας ξέχασε. Όταν μας ξαναθυμήθηκε, ήταν αργά πια.
Τα βαρέλια και οι τενεκέδες, δεν γέμισαν.
Τα μελίσσια σε τέτοιες χρονιές, απλά ακολουθούνε, λες και περιμένουν να φύγει ο χρόνος.
Bee Happy! Μετά από μια κακή χρονιά,
έρχεται μια καλή. Είναι θέμα ισορροπίας.
Σχολιάστε το άρθρο